Ik zit bij mijn stove.
We horen dat velen wensten te reageren via de blog en dat het niet lukte. We zouden toch graag een idee hebben hoeveel mensen er ons volgden.
Willen jullie allen, beste kijkbuiskinderen, eens een mailke sturen naar 58guido48@gmail.com.
Eind goed, al goed !
Met dank, Franky en Guido.
Eerste klasse kost 4 euro meer, maar we er vlugger 😇
Ja mijn colleke trekt er niet op, maar het hemd zat 55 dagen in de rugzak.
We mogen een fles gebruiken van de buren voor de foto van onze laatste picknick.
Zoek dus de zeven verschillen.
We blijven voor de warmte in het station en na de laatste trein wordt dit om 1:00 gesloten. We trekken naar het centrum maar daar ligt alles er doods bij.
We zien enkele lotgenoten liggen en vinden zelf twee banken aan een nagenoeg lege parking. We halen nog een keer de slaapzak boven en vallen in slaap. Soms voelen we een zeebries over ons heen. Verder is het er stil en we slapen tot na 5:00.
We kunnen na een wandeling het station opnieuw binnen en wachten er om op te stappen.
We hebben een ticket zonder nummer en mogen zitten waar het vrij is. Dit geeft soms wat ongemakken maar we vorderen snel richting Paris.
Honderden pelgrims zien we vandaag en allen ( behoudens een uitzondering) trekken Santiago binnen. Wanneer we ons getuigschrift ophalen worden we geconfronteerd met een wachtrij van meer dan twee uur ! Eindelijk zijn we aan de beurt en van beiden worden de vele stempels met een vleugje ongeloof bewonderd. Wanneer ik onze tocht bevestig word ik tweemaal gefeliciteerd.
Jammer genoeg zijn we te veel tijd kwijt en we moeten onze trein nog regelen. Terwijl we naar het station lopen doen we twee verloren pogingen om een slaapplaats te vinden. In het station komen we in een nieuwe maar kortere wachtrij terecht en wanneer we aan de beurt zijn horen we dat de rechtstreekse trein naar Hendaya volzet is. Hij helpt ons echter aan een alternatief via een `omnibus` van acht uur, drie uur wachten en een intercity die om 21:21 daar aankomt. Anders moeten we pas de zaterdag vertrekken. We nemen het aanbod aan en trekken naar de toeristische dienst voor een bed. Ook hier horen we dat nagenoeg alles volzet is tot de Albergues toe. Betrokkene belt tenslotte nog een hotel op waar er slechts één kamer rest met één bed. We zeggen toe en we trekken met de taxi naar het hotel.
We hebben het geluk dat de kamer twee grote bedden heeft staan, zetten de rugzak af en lopen naar het winkelcentrum van vlak erbij.
Nadat we ons rantsoen voor morgen gedeponeerd hebben spoeden we ons naar de kathedraal voor de dienst van 19:30. We komen aan in een bomvolle kerk met nog 1 vrij plaatsje.
Na de dienst en het zwierende wierookvat gaan we eindelijk eten. Het smaakt en voldaan gaan we naar ons kamer. Iets na middernacht kunnen we ons bed in en vergeten we de overvolle stad.
